E İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri

Ecebay: Varlıklı ve ulu kişi
Ecer: Güzel, yeni acar
Ecevit: Afacan, ele avuca sığmaz, çok yaramaz
Edgü: İyi
Edgüalp: İyi ve yiğit, iyi yiğit
Edgüer: İyi kimse, iyi er, iyi yiğit
Edip: Terbiyeli, edepli, edebiyatla uğraşan
Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek
Efe: Özellikle batı anadolu yiğidi, yiğit, zeybek, ağa, ağabey, kabadayı
Efekan: Efe soyundan
Efgan: Ağlayıp inleme, feryat
Ege: Bir çocuğu koruyan, ona bakan, büyük ulu
Egemen: Yönetimini kendi gücüyle, dışardan denetime bağlı kalmadan sürdüren, üstün, sözünü, geçiren
Eğilmez: Hiçbir şey karşısında eğilmeyen, boyun eğmeyen
Ejder: Büyük yılan, hiddetli acımasız
Eke: Usta, bilgili, deneyli, yetişkin, açıkgöz, zeki
Ekemen: Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, eke
Eken: Toprağa tohum atan serpen
Ekener: Toprağa tohum serpen kimse
Ekim: Toprağa ürün ekmek
Ekin: Tahılın tohum olarak tarlaya atıldığı andan başlayarak harman oluncaya değin aldığı duruma verilen ad
Ekiner: Tarımla uğraşan kimse
Ekmel: Mükemmel olan, en kamil
Ekrem: En kerim, cömert, eli açık, şeref sahibi
Elbir: Uzlaştırıcı, arabulucu, bir işi birlikte yapan
Elçin: Deste, demet, bir tutam, bir avuç, kışın ocak başında, öten cırcırböceği
Eldem: Sevimli kimse, sıcak kanlı kimse, cana yakın kimse
Elgin: Evinden ocağından uzak düşmüş kimse, gurbete çıkmış kimse, gurbetçi, elsever
Elgün: Kamu, herkes
Emin: Korkusuz, güvende olan, inanan, güvenen, şüpheye düşmeyecek kadar kesin
Emir: Bir kavmin başı -peygamber soyundan, kumandan
Emirhan: Emirlerin başı, hükümdarı
Emrah: Bir halk ozanımız
Emre: Aşık, vurgun
Emrullah: Allah’ın emri
Ender: Çok az, nadir bulunan
Ener: En yiğit, en er kişi
Enes: İnsan, HZ. Muhammed’in sahabelerinden biri
Engin: Yüksek olmayan, düzey bakımından düşük, denizin, karasularından uzakta bulunan geniş bölümü, ucu bucağı görünmeyecek denli geniş
Enginalp: Engin yiğit
Enginer: Engin yiğit, engin er, engin kimse
Enginsoy: Geniş soy
Enginsu: Ucu bucağı görünmeyen su, açık deniz
Engiz: Ağaç filizi
Engür: Hepsinden gür olan
Enis: Dost, arkadaş
Enver: En nurlu, en parlak
Eracar: Güçlü er gürbüz kimse
Erakalın: Alnı açık yiğit, ak alınlı kimse
Erakıncı: Akıncı yiğit, akıncı asker
Eralkan: Al kanlı yiğit
Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi,
Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit
Eran: Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma
Erandaç: Başkasından anı kalmış yiğit
Eranıl: Yiğit olarak anılasın
Eray: Ay gibi yiğit
Eraydın: Aydın yiğit aydınlık yiğit
Erbaşat: Egemen olan yiğit
Erbatur: Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır
Erbay: Yiğit ve zengin kimse
Erbek: Sağlam, yiğit, sert yiğit
Erben: ‘Ben yiğidim, ben erim, yiğit ben’im
Erbey: Yiğit bey
Erbil: Bir zamanlar hakkari’de egemen olmuş erbil atabeylerinin adı
Erbilek: Yiğit bilekli, bükülmez bilekli
Erbilen: Bilgili, yiğit, bilen er
Erbilir: Bilen kimse, bilgili ve yiğit
Erbuğ: Yiğitler başı, komutan
Erbuğa: Boğa gibi yiğit kimse, yiğit boğa
Ercan: Yiğit can, yiğit ve can kimse
Erce: Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde
Ercüment: İtibarlı, haysiyetli, değerli
Erçelik: Çelik gibi yiğit, çelik er
Erçetin: Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er
Erçevik: Canlı, hareketli yiğit
Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit
Erdal: Tek erkek
Erdem: İyiliksever, acıma, alçakgönüllülük gibi övgüye değer niteliklerin genel adı
Erdemalp: Erdemli yiğit
Erdemer: Erdemli yiğit
Erdemir: Demir gibi yiğit, güçlü yiğit
Erden: El değmemiş, insan eli değmemiş
Erdenalp: El değmemiş yiğit
Erdenay: El değmemiş ay, erken doğan ay
Erdener: El değmemiş yiğit
Erdeniz: El değmemiş iz, yeni iz, yiğit deniz
Erdi: Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin
Erdilek: Erken dilenen şey
Erdim: ‘Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim’ ‘eriştim’ ‘olgunlaştım’ anlamında
Erdin: Ereğine ulaştın; tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin
Erdinç: Dinç, er
Erdoğ: Erken doğ, yiğit doğ
Erdoğan: Erken doğmuş olan, er olarak, yiğit olarak doğmuş olan doğuştan er
Erdoğdu: Yiğit olarak doğdu, erken doğdu
Erdur: Yiğit kal
Erduran: Duran, yaşayan yiğit
Erduru: Katışıksız er, duru er
Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek istenen sonuç
Ereken: Vaktinden önce eken, erken eken
Erel: Yiğit el
Erem: Olurunu bildirme işi, onaşma, pelin
Eren: Kendinitanrı’ya adamış kimse, ermiş kimse, babayiğit bahadır, yiğit
Erenalp: Ermiş yiğit
Erenay: Hem tanrı’ya ermiş hem ay gibi güzel kimse
Erencan: Ermiş kimse, ermiş can
Erenel: Ermiş el, yiğit el
Erener: Ermiş yiğit
Erengüç: Ermiş ve güçlü kimse
Erenöz: Özü ermiş kimse
Erensoy: Ermiş soy, yiğit soy
Erensü: Ermiş asker, yiğit subay
Erentürk: Tanrı’ya ermiş türk, eren türk yiğit türk
Erenuluğ: Ermiş ve ulu kimse
Erer: Erşir, yiğit er, yiğit erkek
Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki
Ergener: Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit
Ergi: İyi, güzel istenilen bir şeye erme durumu, erişme, ulaşma
Ergican: İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse, erişilmş can kendisine kavuşulmuş can
Ergil: Er ile ilgili
Ergin: Olmuş, olgunlaşmış yetişmiş
Erginalp: Yetişkin yiğit
Erginay: Yetişmiş, olgunlaşmış, ve ay gibi olmuş, olgunlaşmış, olmuş ay
Erginbay: Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin
Ergincan: Olgunlaşmış kimse
Erginer: Yetişmiş, olgunlaşmış er
Erginsoy: Ergin bir hale gelmiş soy
Ergisoy: Sitediğine ulaşmış soydan olan kimse
Ergökmen: Gök yüzlü ve sarışın erkek
Ergun: Oynak, hızlı giden at
Ergüç: Güçlü er, erkek ve güçlü
Ergüder: Yiğitlik eden
Ergüleç: Güler yüzlü kimse, güleç yiğit
Ergülen: Gülen er, mutlu kmse
Ergün: Yumuşak huylu, uysal
Ergüneş: Erken doğan güneş
Ergüvenç: Güvenç olan kimse, güvenilir er
Erhan: Yiğit han, er han
Erışık: Yiğit ışık
Eriker: Ermiş ve yiğit, yetişkin yiğit
Erim: Bir şeyin erişebileceği uzaklık, muştu, iyi bir şeye işaret olan durum, sevgi
Erinç: Mutluluk içinde yaşama, dirlik
Erinçer: Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek
Eriş: (‘Erişmek’ten buyruk) ulaş, yetiş
Eriz: Yiğidiz, erkeğiz, er izi, er yolu
Erizgi: Akıllı kimsei zeki erkek
Erkal: Yiğit kal
Erkan: Yiğit, soylu
Erke: İşe çevrilebilen güç,
Erke: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik
Erkel: Güçle ilgili, güçsel
Erker: Güçlü erkek, güç sahibi kimse
Erkınay: Çalışkan kimse
Erkış: Erken gelen kış
Erkin: Özgür, serbest
Erkiner: İstediği gibi davranabilen erkek, özgür kimse, özgür yiğit
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçen kimse
Erkoç: Koç gibi, iri yan
Erkoçak: Eliaçık erkek, cömert kimse, yiğit er, koçak er
Erkol: Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol
Erksal: Güç sal, güç gönder
Erksan: Güç sahibi ün, güçlü ad
Erksun: Güç ver güç sun
Erktin: Güçlü ruh
Erkul: Yiğit kul, yiğit kimse
Erkunt: Sağlam er, dayanıklı er
Erkurt: Yiğit kurt
Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit
Erkutay: Yiğit, uğurlu ve ay gibi kimse
Erkutlu: Uğurlu yiğit, kutlu yiğit
Erlaçin: Sarp er, yalçın kaya gibi erkek, şahin gibi erkek
Erman: Er kişi, yiğit kişi
Ermiş: Veli, aziz
Ermutlu: Mutluluk içinde yaşayan er
Eroğan: Yiğit barış tanrısı, güçlü er
Eroğul: Yiğit oğul
Eroğuz: İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek gürbüz erkek
Erol: Erkek ol
Eröz: Özü yiğit, yiğit özlü, yiğit kimse
Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı
Ersay: Yiğit olarak saygı göster
Ersayın: Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse
Ersel: Yiğit sel
Ersen: Sen ersin, sen yiğitsin
Ersev: Erkek ol ve sev, erken sev
Erseven: Erken seven kimse, yiğit kimse
Ersevin: Erkenden, vaktinden önce sevinç duy, vaktinden önce sevin
Ersezen: Vaktinden önce sezen kimse
Ersezer: Erken sezer, vaktinden önce sezer
Ersin: ‘Yiğitsin’ ‘erkeksin’ erişsin, ulaşsın, gelişsin, yetişsin, olgunlaşsın
Erson: ‘Son yiğit, son erkek’ anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad
Ersoy: Erkek soy, yiğit soy
Ersöz: Yiğit sözü
Ersun: Erken sun, vaktinden önce sun
Ersungur: Yiğit ve doğan gibi yırtıcı
Erşan: Yiğitliğiyle tanınmış
Erşen: Şen, yiğit, şen erkek
Ertan: Güneş’in doğma zamanından az önce, şafaktan önce
Ertaş: Yiğit ve taş gibi sağlam kimse
Ertay: Yiğit tay
Ertaylan: Yiğit ve uzun boylu kimse
Erte: Sonraki, gün; şafak sökme zamanı; herhangi bir işteki ilk başarı
Ertek: Yiğit, ve tek er,
Ertekin: Yiğit ve tek, yiğit ve biricik, biricik yiğit, yiğit prens
Ertem: Bkz. Erdem
Erten: Sabah güneşin doğduğu an
Ertöz: Yiğit ve cevherli kimse
Ertuğ: Sorguçlu yiğit, tuğlu yiğit
Ertuğrul: Dürüst, doğru yiğit
Ertuna: Yiğit tuna irmağı
Ertunca: Yiğit tunca ırmağı
Ertuncay: Yiğit ve tunçtan yapılmış ay
Ertunga: Erkek kaplan, uygur yazıtlarında adı geçen kişi, alpertunga olarak da bilinir
Ertün: Akşamın ilk saatleri, gecenin başlangıç saatleri
Ertürk: Yiğit türk, erkek türk
Ertüz: Yiğit ve adaletli
Ertüzün: Düzgün er, yiğit ve düzgün kimse
Erülgen: Ulu yiğit, yüce yiğit, metin yiğit
Erün: Yiğit diye tanınan, ünlü yiğit
Erünal: Yiğit olarak tanın, yiğit olarak ün al
Erüstün: Üstün yiğit
Eryalçın: Çıplak, yalçın kaya gibi yiğit kimse
Eryaman: Her bakımdan alışılmışın üstünde olan yiğit
Eryavuz: Çok sert yiğit, yavuz erkek
Eryılmaz: Hiçbir şeyden korkusu olmayan yiğit, gözü korkusuz yiğit
Eryiğit: Yiğit erkek
Esat: Mutlu, çok hayırlı
Esen: Hiçbir sayrılığı, hiçbir sakatlığı olmayan, sağlık ve mutluluk içinde olan sağlıklı
Esendemir: Sağlıklı ve demir gibi
Esenel: Sağlıklı yiğit
Esener: Sağlıklı yiğit
Esentürk: Sağlıklı türk
Eser: Yel, sert esen yel; esme işini yapar, esinti olur yel olur
Esin: Tatlı tatlı esen sabah yeli, içe doğan güzel şey
Esiner: Sabah yeli gibi talı ve yiğit kimse, esin veren kimse
Esmen: Esen yel gibi kimse
Eşref: Çok şerefli, muhterem
Ethem: Edhem
Evin: Buğday tanesinin içi, özü, çok taneli başak, tohum, burçak başağı, ürün
Evren: Var olan şeylerin tümü, felek, cihan
Evrensel: Dünya ölçüsünde olan
Evrim: Ağır ağır ve kendiliğinden olan değişim, kendiliğinden gelişme