Modern Kız Bebek İsimleri

Açılay: Ay’ın şekilleri, yansıması
Ahunaz: Nazlı güzel
Ahunisa: Güzel kadın
Ahunur: Göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan
Ahuse: Coşkulu güzellik
Ahuşen: Güzel ve neşeli
Ajda: Yeni filizlenmiş, çok genç
Ajlan: Hızlı, telaşlı, çabuk
Akasya: Güzel kokulu bitki
Akel: Eli uğurlu
Aksev: Aydınlığı sevme, ışık saçma
Aksu: Temiz aydınlık su, akarsu
Aktan: Beyaz renkli tan, kutlu ve uğurlu tan
Alagül: Birden fazla rengi barındıran gül
Alçiçek: Kırmızı çiçek
Alçin: Kızıl renkli küçük bir kuş adı
Aleda: Nazlı ve kaprisli
Alev: Yanan cisimlerin aldığı durumun tarifi
Aleyna: Üzerimizde olsun anlamına gelir
Algın: Gönül vermiş, vurgun, tutkun
Algül: Kırmızı gül
Alım: Çekicilik, gönül çelen güzellik
Alin: Kibar, zarif ve narin
Alkım: Gökkuşağı
Alkız: Kırmızı yanaklı, sağlıklı kız
Almina: Güneş tutulmasındaki kızıllığa verilen isim
Alpike: Kahraman kraliçe
Altın: Yüksek değerli bir maden
Anka: Masallarda adı geçen ve gerçekte var olmayan efsanevî bir kuş
Arden: Bolluk, bereket
Asel: Cennetteki dört ırmaktan biri olan bal ırmağı
Asya: Dünyanın en büyük kıtası
Aybike: Ay gibi güzel kız
Ayda: Dere kıyılarında yetişen bir bitki
Ayliz: Ay parıltısı
Aymira: Ayın etrafındaki kızıl renk
Ayşıl: Ay ışığı
Ayza: Ay gibi güzel yüzlü kız
Bade: Aşk, kutsal sevgi
Bahar: Mevsim adı
Balca: Bal gibi, bala benzeyen
Balın: Yar, sevgili
Banu: Prenses, hanımefendi
Başak: Arpa çavdar gibi ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısım
Bediz: Resim, tasvir, süs, bezek
Begüm: Timuroğulları’ndan gelen prenses, hanım anlamına gelen isim
Belda: Asil kan, soylu kan
Belgi: İşaret
Belgin: Kesin ve eksiksiz belirlenen
Beliz: İşaret, iz, alamet
Bengi: Ölümsüz, sonsuz
Bengisu: Ölümsüzlük suyu
Beniz: Yüz
Berfin: Tertemiz, kar gibi beyaz
Berfu: Kar tanesi
Bergüzar: Anılmak için verilen şey, andaç
Beria: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili
Beril: Zümrüt
Berin: En yüksek, en ulu
Berna: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı
Berrak: Duru
Berran: Keskin, kesici
Beste: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü
Betül: Erkeklerden çekinen namuslu kadın
Beyza: Çok beyaz, lekesiz
Bige: Evlenmemiş, çocuğu olmamış
Bigem: Bilgili, çok bilen, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kişi
Bihter: Daha iyi, en iyi
Bilge: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi
Bilhan: Çok bilgili
Billur: Duru, pürüzsüz
Bilun: Yarım ay
Biricik: Tek, bir tane, eşsiz
Buğlem: Cenneti müjdeleyen melek
Buğu: Su buharı
Buket: Çiçek demeti
Burcu: Güzel koku, ıtır
Burçin: Dişi geyik
Candan: İçten, gönülden
Canfeza: Müzikte bileşik bir makam
Cemre: Bahardan önce bir hafta arayla su, hava ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi
Ceren: Ceylan
Cevza: İkizler burcu
Ceyda: Uzun boyunlu ve güzel
Çağıl: Çağlayan suyun sesin
Çağla: Kayısı, erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali
Çiğdem: Akdeniz bölgesinde yetişen çok renkli kır bitkisi
Çimen: Kendiliğinden yetişmiş ot, yeşillik
Çise: İnce yağmur, çisenti
Çisil: İnce yağmur
Çolpan: Çobanyıldızı
Dalya: Yıldız çiçeği
Damla: Çok az miktar su
Defne: Yaprakları güzel kokulu yeşil bitki
Delfin: Suda yaşayan memeli
Demi: Kadife, şeftali gibi şeylerin üzerinde bulunan ince tüy tabakası
Deniz: Yeryüzünün çoğunluğunu örten engin su
Deren: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren
Derin: Sığ olmayan
Desen: Çiçek, çizgi gibi süs motifleri
Deste: Bağlam, demet
Devin: Hareket, kımıldanış
Didem: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim
Dilara: Gönül alan, gönül okşayan
Dilay: Gönlü ay gibi parlak, ışıklı olan, berrak konuşan
Dilem: Gönül ilacı
Dilruba: Gönlü şen, dertsiz
Dilşah: Gönül şahı, sevgili
Dolunay: Ayın tam yuvarlak olduğu hali
Dora: En yüksek yer, uç, tepe
Duygu: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim
Ecmel: Çok güzel
Ecrin: Allah’ın hediyesi
Ege: Türkiye’nin batısında yer alan bölge, deniz adı
Elçin: Deste, tutan
Elis: Güzel kokulu bir çiçek
Eliz: El izi
Elvin: Cennet çiçeği, gökkuşağının her bir rengine verilen isim, sıcak
Esen: Sağlıklı, salim
Esila: Öğle namazı ile ikindi namazını kapsayan zaman dilimi
Esin: Sabah rüzgârı
Esna: Yüksek, yüce
Eti: Hitit
Evin: Bir şeyin içindeki öz
Eylül: Sonbaharda bir ay adı
Ezgi: Melodi
Ferah: Aydınlık, iç açıcı
Feray: Ay ışığı, ayın parlaklığı
Ferda: Gelecek zaman, yarın
Feyza: Bolluk, çokluk, bereket
Fidan: Yeni yetişen ağaç
Fulden: Her zaman geniş, açık görüşlü
Fuşya: Bir süs çiçeği, bu çiçeğe özgü pembe renk
Gazel: Divan, Fars ve Arap edebiyatlarında en yaygın nazım şekli
Gece: Gün batımından ağarmasına kadar geçen süre
Gelincik: Yazın kırlarda yetişen, parlak kırmızı renkli bir çiçek
Gerçek: Yakıştırma veya yalanı olmayan
Gökçe: Gök mavisi, güzel
Göksu: Türkiye’nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı
Gözen: İlgi çekici, samimi
Gurur: Öz saygı, iç değer
Gülgün: Gül renkli
Gülistan: Gül bahçesi
Güliz: Gül-iz
Gülizar: Alaturka müzikte bir bileşik bir makam
Gülşah: Güllerin şahı, masal kadın
Günce: Günlük, günlük yazılan, anı
Günçiçek: Ayçiçek
Güz: Sonbahar
Güzel: Hoşa giden, hayranlık uyandıran
Güzin: Seçilmiş, seçkin
Hare: Sert taş, kaya
Haslet: Doğuştan gelen güzel huy
Hayal: İnsanın kafasında canlandırdığı şey
Hayat: Dirilik, canlılık
Hece: Bir solukta çıkarılan ses öbeği
Heves: Bir şeye duyulan istek
Hevin: Aşk, sevda
Ilgaz: Atın dörtnala koşması
Ilgım: Serap
Ilgın: Süs bitkisi
Iraz: Uzak, ırak
Irmak: Akarsuların en büyüğü
İdil: İçten ve saf aşk
İlayda: Su perisi
İmge: Gerçekleşmesi çok zor olan düş
İmren: Görünen şeyi edinme isteği
İpar: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek.
İris: Mitolojide tanrıların elçisi
İyem: Güzellik
İzel: El izi
İzem: Büyüklük, ululuk
İzgi: Güzel, adaletli
Janset (Çerkezce): Güzel kız, kraliçe
Kayla: Kötülükten uzak, masum.
Kumru: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen bir kuş
Kumsal: Kumla örtülü deniz kıyısı
Kutay: Kutlu, uğurlu ay
Laden: Akdeniz ülkelerinde yetişen tüylü ve genellikle yapışkan yapraklı, beyaz veya pembe çiçekli, reçinesi hekimlikte kullanılan bir bitki
Lal: Dili tutulmuş, konuşamaz hâle gelmiş, dilsiz
Lavin: Çığ, heyelan
Lebriz: Ağzına dek dolu, taşan
Lerzan: Titreyen, titrek
Leylifer: Gece ışığı
Lila: Leylak rengi
Lina: Cennet bahçesindeki bir meyve
Loya: Tatlı
Maral: Dişi geyik
Mavisu: Deniz
Melisa: Kokulu bitki, bal, tatlı şey, sevgili, can
Melsa: Pürüzsüz düz alan
Merih: Mars gezegeni
Mevsim: Yılın dört farklı ikliminden biri
Meyra: Parıldayan ışık
Mira: Bir kuyruklu yıldız adı
Miray: Ayın ilk günleri
Nağme: Ezgi
Narin: İnce, zarif yapılı, nazik, zayıf çelimsiz
Naz: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış
Nefes: Hayat, yaşam kaynağı
Nehir: Irmak
Neslişah: Soyu şah olan
Nesrin: Yaban gülü
Neşem: Gönül açıklığım, sevincim
Neval: Talih
Nevbahar: İlkbahar, ilkyaz
Neveser: Türk Müziğinde, Dede Efendi’nin bulduğu bileşik bir makam
Nevgece: Yeni yeni oluşan gece
Nevgül: Yeni açmış gül
Neyir: Işıklı, aydınlık, parlak
Nigar: Resim kadar güzel sevgili
Nil: Afrika’da bir nehir
Nilüfer: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi
Nisan: İlkbaharın ilk ayı
Nükte: İnce anlamlı, düşündürücü şaka, söz
Oya: Yazma çevresine iğne ile örülen bir çeşit tentene
Oylum: Bir cismin uzayda doldurduğu boşluk
Öniz: Daha önce iz bırakmış
Örgün: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
Övgü: Bir şey veya kimsenin iyi niteliklerini, değerini belirtme
Övünç: Övünme nedeni
Öykü: Kısa hikâye
Özde: Bir kimsenin benliğinde, manevi varlığında olan
Özen: Büyük hassasiyet göstermek
Özge: Yabancı
Pamira: Orta Asya’da bir yayla
Pera: Osmanlı döneminde Beyoğlu yakasına verilen isimdir. Yunanca “öte, ötesi” anlamına gelir
Perçem: Kâkül, yele
Peri: Dişi cin ( güzel ve iyilikseverlik sembolü olarak kabul edilirler ), güzel kadın veya alımlı kız
Pınar: Büyük su kaynağı
Pırıl: Parlak ışık
Pırıltı: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık
Pıtırcık: Pek hafif gürültücü
Pinhan: Gizli
Piyale: Şarap kadehi
Polen: Çiçek tozu
Rana: Güzel, göze hoş görünen
Renan: Çok ses çıkaran, çınlayan
Rengin: Renkli, parlak renkli, güzel, hoş, süslü
Rüçhan: Üstünlük
Sahil: Deniz kıyısı
Sahra: Kır, ova, çöl
Sanem: Put
Sare: Saf, temiz, kalabalık, topluluk
Sayıl: “Her zaman saygı gör.”
Sebil: Karşılıksız dağıtılan içme suyu ve bu amaçlı taş yapı
Sebla: Uzun kirpikli göz
Seden: Uyanık, tetikte, gözü açık olmak
Sel: Taşkın su
Selda: Bir söğüt cinsi
Selen: Haber, müjde
Selinti: Ufak sel
Selis: Akıcı söz
Selmin: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan
Serra: Genişlik, kolaylık
Ses: Kulağın duyabildiği titreşimler
Sezen: Hisseden, sezgili
Sıla: Gurbetteki kişilerin özlemini çektiği yerler
Sırma: Sarı ve güzel saç
Sima: Yüz, çehre
Simya: Bir şeyi başka şeye dönüştüren düşsel güç
Siren: Uyarı işareti veren canavar düdüğü
Siret: Bir kimsenin ahlakı, kişiliği
Sonyaz: Sonbahar
Su: Canlıların yaşaması için en gerekli olan şey
Sumru: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi
Suna: Boylu, poslu, yakışıklı
Şans: Talih, fırsat
Şiir: Bir edebi söz sanatı, özlü ve uyaklı anlatım biçimi, düşündüren, duygulandıran, etkileyen
Şule: Ateş alevi
Tanem: Benim tanem, bir tanem
Tardu: Armağan, hediye
Tılsım: Esrarlı ve olağanüstü güç taşıdığına inanılan nesne
Tomris: Bir kraliçenin adı
Umay: Devlet kuşu
Vera: Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak durma, takva, halk, mahluk, alem, kainat
Vuslat: Sevgiliye kavuşma
Yağız: Koyu buğday rengi, esmer damlacıkları
Yalım: Alev, ateş uzantısı
Yalın: Sade, yalnız
Yamaç: Dağın eğik yüzeyi, eğik yanı
Yankı: Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses
Yaprak: Bitkilerin çeşitli biçimdeki yeşil bölümü
Yaz: Sıcak mevsim
Zeren: Kavrayışı güçlü, zeki