Ş ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri
En güzel, modern erkek bebek isimlerini inceleyip bebeğiniz için en uygun ismi seçebilir, bebek isimlerinin anlamlarını öğrenebilir, ikili bebek isimleri arıyorsanız önerdiğimiz ve popüler ikili bebek isimlerine göz atabilirsiniz.
Ş
Ş
Şaban: Ramazandan önce gelen ay
Şadan: Sevinçli, keyifli
Şadi: Sevinç, mutluluk
Şafaaddin: Dinin, Allah ile kul arasınadaki aracılığı, dinin şefaati. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
Şafak: Güneş doğmadan önce ufukta beliren aydınlık
Şafi: Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse
Şah: Hükümdar. Birleşik isimlerde 1. ve 2. isim olarak da kullanılır: Şahbanu Selimşah gibi.
Şahabettin: Dinin yıldızı. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
Şahamet: Şişmanlık, topluluk.
Şahan: Bkz. Şahin
Şahap: Akan yıldız, kıvılcım, cesur, yürekli
Şahat: Güçlü, güzel cins at, atların şahı.
Şahbaz: Beyaz, iri doğan
Şahbey: Üstün nitelikli, saygın, yüce.
Şahdar: Dallı, budaklı ağaç.
Şahi: Şah’a hükümdara mensup, şah ile ilgili. Şahlık hükümdarlık.
Şahidüddin: İslam’ı seçmiş olan ve İslam’ın hak din olduğuna şahidlik eden.
Şahin: Küçük kuşlarla beslenen, eğitilerek kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş sınıfı ve bu sınıftan bir kuş, doğan
Şahinalp: Şahin gibi yiğit
Şahiner: Şahin gibi yiğit
Şahinhan: Güçlü, yiğit kimse
Şahinkan: Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman.
Şahinter: Çok yiğit, kahraman, şahin gibi
Şahistan: Şah ülkesi
Şahkar: Baş eser, en güzel eser
Şahnur: Kaynak, ışık kaynağı.
Şahran: Büyük işlek yol, ana yol, cadde
Şahrun: Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
Şahsan: Dallık, ağaçlık, koruluk
Şahsuvar: İyi ata binen yiğit kimse
Şahvar: Şaha, hükümdara yakışacak surette
Şahzade: Şehzade, şah oğlu, hükümdar çocuğu.
Şahzat: Sevilen, sayılan kişi
Şaik: İstekli, hevesli.
Şair: Şiir yazan, ozan
Şakar: Yiğit, cesur
Şakir: Durumundan memnun, şükreden
Şakrak: San asma nevinden bülbül gibi öten bir kuş
Şamih: Yüksek, görkemli
Şamil: İçine alan, kapsayan
Şanal: Adın her yanda duyulsun, ünün yaygınlaşsın, iyi ün sahibi ol
Şanalp: Ünlü yiğit
Şaner: Ünlü kimse
Şanlı: Ünü yaygın, ünlü, iyi ün sahibi
Şanlıbay: İyi ün sahibi ve varsıl kimse
Şansal: Adını, şanını her yana duyur, şan ver
Şanver: Ünün, şanın her yana yayılsın
Şarani: Gür ve uzun saçlı kimse. (İslam tarihinde bu isimde birçok meşhur vardır)
Şarbay: Kentli, şehirli kimse
Şarık: Parlak, parlayan
Şatır: Büyük bir kimsenin atı yanında gitmekle vazifeli ağa
Şati: Kıyı, kenar
Şaylan: Kendini öven, övüngen; neşe saçan, sevinçli; ince, incelikli, nazik
Şaylaner: Neşeli yiğit; incelikli erkek
Şazi: Sevinç, mutluluk
Şaziment: Allah’ın adamı, Allah’a ait olan, O’nun yolundan giden kişi
Şebab: Gençlik, tazelik. -Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Şebefruz: Geceyi aydınlatan
Şebhan: Gece öten bir cins bülbül
Şebib: Gençlik, tazelik
Şecaaddin: Dinin kahramanı, dinin yiğidi
Şeci: Cesur, yürekli, yiğit
Şefaati: Şefaatle ilgili
Şefi: Şefaat eden
Şefik: Şefkatli, acıması olan
Şefkat: Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu
Şehalem: Evrenin hükümdarı
Şehamet: Zeka ve akılla birlikte olan yiğitlik, cesaret
Şehba: Kır, akçıl
Şehid: Allah yolunda canını feda eden müslüman, İslam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse
Şehim: Akıllı ve kurnaz yiğit
Şehinşah: Şahların şahı, en büyük hükümdar. 1. Daha çok unvan olarak verilir
Şehlevent: Leventlerin şahı, boylu poslu, canlı, yakışıklı
Şehmuz: Hükümdar soyundan gelen
Şehrar: Şehri süsleyen, şehre süs veren.
Şehri: Nazik, terbiyeli
Şehriyar: Padişah, hükümdar
Şehrud: Büyük çay, nehir
Şekib: Sabır, tahammüllü, dayanıklı. Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Şekibe: Sabırlı, dayanıklı
Şekür: Şükreden, şükredici. Allah’ın isimlerinden, (bkz. Abdüşşekûr).
Şemail: Huylar, davranışlar, alışkılar.
Şemdin: Dinin mumu, dinin aydınlığı
Şemi: Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı
Şemim: Güzel kokan, güzel kokulu, güzel koku.
Şemsettin: Dinin güneşi
Şemsi: Güneşle ilgili
Şemsifer: Güneşin aydınlığı, parlaklığı.
Şen: Yaşamından memnunluğunu davranışlarıyla gösteren, bunu çevresindekilere de yayan kimse, neşeli
Şenalp: Neşeli yiğit, şen yiğit
Şenaltan: Neşeli ve zengin kimse
Şenay: Parlak, canlı ay
Şencan: Neşeli ve cana yakın
Şendoğan: Neşeli doğmuş kimse
Şenel: Neşelen, mutlu ol
Şener: Neşeli yiğit, şen yiğit, şen erkek
Şengül: Neşeli ve gül gibi kimse
Şengün: Neşeli gün; ve güneş gibi kimse
Şeniz: Neşeliyiz
Şenkal: Neşeli kal
Şenkaya: Neşeli ve kaya gibi kimse
Şenol: Her zaman neşeli ol
Şensal: Neşeni çevrene yay, herkes neşelensin.
Şensoy: Soyu şen kimse, şen soydan
Şentürk: Neşeli, canlı, mutlu türk
Şenyaşar: Yaşamı şenlik, mutluluk içinde geçer, şen bir yaşam sürer
Şerafet: Şerefli olma hali. Soydanlık, asalet. HZ. Muhammed (S.A.S.)’in soyundan olma
Şerafettin: Dinlerin en şereflisi
Şeref: İyi ahlak ve fazilet sonucu oluşan manevi yücelik, iyi ün
Şerefhan: Büyük, yüce hükümdar
Şeren: Tez canlı, çevik.
Şerif: Şerefli, kutsal, soylu, temiz
Şevket: Büyüklük, heybet
Şevki: Güçle, şevkle ilgili
Şeyban: Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol Hükümdarlarından birisi
Şezre: İşlenmemiş ham altın. Süs için asılan inci ve altın
Şide: Parlak, ışıklı, güneş.
Şihab: Kıvılcım. Akan yıldız.
Şihabeddin: Dinin parlak yıldızı
Şimşek: Çok bulutlu, yağmurlu havalarda, buluttan buluta ya da yere elektrik boşalırken oluşan, kırık çizgi biçimindeki çok yoğun elektrik akımı; (mecaz olarak) çok hızlı kimse
Şimşeker: Şimşek gibi yiğit
Şinas: Anlayan, tanıyan, bilen
Şinasi: Anlamakla ilgili
Şiran: Kaleler, hisarlar
Şiraz: Türk müziğinde eski bir makam
Şirzat: Aslan gibi güçlü, kişilikli kimse
Şiyar: Duyarlı, hisleri güçlü olan, kabiliyeti, anlama düzeyi yüksek olan ve refleksleri güçlü olan insan.
Şükran: Gönül borcu, minnettarlık
Şükrü: Şükürle, minnettarlıkla ilgili
Şadan: Sevinçli, keyifli
Şadi: Sevinç, mutluluk
Şafaaddin: Dinin, Allah ile kul arasınadaki aracılığı, dinin şefaati. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
Şafak: Güneş doğmadan önce ufukta beliren aydınlık
Şafi: Suçlunun bağışlanması için araya girip yalvaran kimse
Şah: Hükümdar. Birleşik isimlerde 1. ve 2. isim olarak da kullanılır: Şahbanu Selimşah gibi.
Şahabettin: Dinin yıldızı. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
Şahamet: Şişmanlık, topluluk.
Şahan: Bkz. Şahin
Şahap: Akan yıldız, kıvılcım, cesur, yürekli
Şahat: Güçlü, güzel cins at, atların şahı.
Şahbaz: Beyaz, iri doğan
Şahbey: Üstün nitelikli, saygın, yüce.
Şahdar: Dallı, budaklı ağaç.
Şahi: Şah’a hükümdara mensup, şah ile ilgili. Şahlık hükümdarlık.
Şahidüddin: İslam’ı seçmiş olan ve İslam’ın hak din olduğuna şahidlik eden.
Şahin: Küçük kuşlarla beslenen, eğitilerek kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş sınıfı ve bu sınıftan bir kuş, doğan
Şahinalp: Şahin gibi yiğit
Şahiner: Şahin gibi yiğit
Şahinhan: Güçlü, yiğit kimse
Şahinkan: Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman.
Şahinter: Çok yiğit, kahraman, şahin gibi
Şahistan: Şah ülkesi
Şahkar: Baş eser, en güzel eser
Şahnur: Kaynak, ışık kaynağı.
Şahran: Büyük işlek yol, ana yol, cadde
Şahrun: Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
Şahsan: Dallık, ağaçlık, koruluk
Şahsuvar: İyi ata binen yiğit kimse
Şahvar: Şaha, hükümdara yakışacak surette
Şahzade: Şehzade, şah oğlu, hükümdar çocuğu.
Şahzat: Sevilen, sayılan kişi
Şaik: İstekli, hevesli.
Şair: Şiir yazan, ozan
Şakar: Yiğit, cesur
Şakir: Durumundan memnun, şükreden
Şakrak: San asma nevinden bülbül gibi öten bir kuş
Şamih: Yüksek, görkemli
Şamil: İçine alan, kapsayan
Şanal: Adın her yanda duyulsun, ünün yaygınlaşsın, iyi ün sahibi ol
Şanalp: Ünlü yiğit
Şaner: Ünlü kimse
Şanlı: Ünü yaygın, ünlü, iyi ün sahibi
Şanlıbay: İyi ün sahibi ve varsıl kimse
Şansal: Adını, şanını her yana duyur, şan ver
Şanver: Ünün, şanın her yana yayılsın
Şarani: Gür ve uzun saçlı kimse. (İslam tarihinde bu isimde birçok meşhur vardır)
Şarbay: Kentli, şehirli kimse
Şarık: Parlak, parlayan
Şatır: Büyük bir kimsenin atı yanında gitmekle vazifeli ağa
Şati: Kıyı, kenar
Şaylan: Kendini öven, övüngen; neşe saçan, sevinçli; ince, incelikli, nazik
Şaylaner: Neşeli yiğit; incelikli erkek
Şazi: Sevinç, mutluluk
Şaziment: Allah’ın adamı, Allah’a ait olan, O’nun yolundan giden kişi
Şebab: Gençlik, tazelik. -Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Şebefruz: Geceyi aydınlatan
Şebhan: Gece öten bir cins bülbül
Şebib: Gençlik, tazelik
Şecaaddin: Dinin kahramanı, dinin yiğidi
Şeci: Cesur, yürekli, yiğit
Şefaati: Şefaatle ilgili
Şefi: Şefaat eden
Şefik: Şefkatli, acıması olan
Şefkat: Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu
Şehalem: Evrenin hükümdarı
Şehamet: Zeka ve akılla birlikte olan yiğitlik, cesaret
Şehba: Kır, akçıl
Şehid: Allah yolunda canını feda eden müslüman, İslam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse
Şehim: Akıllı ve kurnaz yiğit
Şehinşah: Şahların şahı, en büyük hükümdar. 1. Daha çok unvan olarak verilir
Şehlevent: Leventlerin şahı, boylu poslu, canlı, yakışıklı
Şehmuz: Hükümdar soyundan gelen
Şehrar: Şehri süsleyen, şehre süs veren.
Şehri: Nazik, terbiyeli
Şehriyar: Padişah, hükümdar
Şehrud: Büyük çay, nehir
Şekib: Sabır, tahammüllü, dayanıklı. Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Şekibe: Sabırlı, dayanıklı
Şekür: Şükreden, şükredici. Allah’ın isimlerinden, (bkz. Abdüşşekûr).
Şemail: Huylar, davranışlar, alışkılar.
Şemdin: Dinin mumu, dinin aydınlığı
Şemi: Mumla, ışıkla ilgili, ışıklı
Şemim: Güzel kokan, güzel kokulu, güzel koku.
Şemsettin: Dinin güneşi
Şemsi: Güneşle ilgili
Şemsifer: Güneşin aydınlığı, parlaklığı.
Şen: Yaşamından memnunluğunu davranışlarıyla gösteren, bunu çevresindekilere de yayan kimse, neşeli
Şenalp: Neşeli yiğit, şen yiğit
Şenaltan: Neşeli ve zengin kimse
Şenay: Parlak, canlı ay
Şencan: Neşeli ve cana yakın
Şendoğan: Neşeli doğmuş kimse
Şenel: Neşelen, mutlu ol
Şener: Neşeli yiğit, şen yiğit, şen erkek
Şengül: Neşeli ve gül gibi kimse
Şengün: Neşeli gün; ve güneş gibi kimse
Şeniz: Neşeliyiz
Şenkal: Neşeli kal
Şenkaya: Neşeli ve kaya gibi kimse
Şenol: Her zaman neşeli ol
Şensal: Neşeni çevrene yay, herkes neşelensin.
Şensoy: Soyu şen kimse, şen soydan
Şentürk: Neşeli, canlı, mutlu türk
Şenyaşar: Yaşamı şenlik, mutluluk içinde geçer, şen bir yaşam sürer
Şerafet: Şerefli olma hali. Soydanlık, asalet. HZ. Muhammed (S.A.S.)’in soyundan olma
Şerafettin: Dinlerin en şereflisi
Şeref: İyi ahlak ve fazilet sonucu oluşan manevi yücelik, iyi ün
Şerefhan: Büyük, yüce hükümdar
Şeren: Tez canlı, çevik.
Şerif: Şerefli, kutsal, soylu, temiz
Şevket: Büyüklük, heybet
Şevki: Güçle, şevkle ilgili
Şeyban: Saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse. Moğol Hükümdarlarından birisi
Şezre: İşlenmemiş ham altın. Süs için asılan inci ve altın
Şide: Parlak, ışıklı, güneş.
Şihab: Kıvılcım. Akan yıldız.
Şihabeddin: Dinin parlak yıldızı
Şimşek: Çok bulutlu, yağmurlu havalarda, buluttan buluta ya da yere elektrik boşalırken oluşan, kırık çizgi biçimindeki çok yoğun elektrik akımı; (mecaz olarak) çok hızlı kimse
Şimşeker: Şimşek gibi yiğit
Şinas: Anlayan, tanıyan, bilen
Şinasi: Anlamakla ilgili
Şiran: Kaleler, hisarlar
Şiraz: Türk müziğinde eski bir makam
Şirzat: Aslan gibi güçlü, kişilikli kimse
Şiyar: Duyarlı, hisleri güçlü olan, kabiliyeti, anlama düzeyi yüksek olan ve refleksleri güçlü olan insan.
Şükran: Gönül borcu, minnettarlık
Şükrü: Şükürle, minnettarlıkla ilgili
