T ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri
En güzel, modern erkek bebek isimlerini inceleyip bebeğiniz için en uygun ismi seçebilir, bebek isimlerinin anlamlarını öğrenebilir, ikili bebek isimleri arıyorsanız önerdiğimiz ve popüler ikili bebek isimlerine göz atabilirsiniz.
T
T
Taberi: Büyük İslam tarihçilerinden biri.
Tacal: Üstün ol, baş ol
Tacaver: Padişah, hükümdar
Tacettin: Dinin tacı
Taci: Taçla ilgili
Tacik: İran ve Türkistan’da yaşayan İran asıllı, Farsça konuşan halktan olan kimse
Tacim: Noktalama, noktalatma
Tacir: Ticareti meslek edinmiş olan
Taçkın: Gurur
Tafdil: Birini diğerinden üstün tutma
Taflan: Gülgillerden kışın yaprağını dökmeyen bir bitki
Tafte: Bükülmüş, katlanmış
Taftin: Akıl erdirme, anlama, tefhim
Tağalap: Dağ alp. Dağ gibi güçlü, gösterişli, heybetli yiğit
Tağalp: Dağ gibi yiğit
Tağar: Kapı, çanak, çömlek
Tağman: Dağ gibi iriyarı, gösterişli.
Taha: Kuran’ın 120. Suresi
Tahir: Temiz, pak
Tahrim: Haram kılma, kılınma. Kur’an-ı Kerim’in 66. sûresi.
Tahsin: Güzel bulma, beğenme
Tahsir: Hasret bırakma, bırakılma. Hasret etme, edilme
Tahur: Pek temiz, temizleyici
Tahzir: Yeşil renk verme
Taib: Tevbe eden. Günahlarından dolayı pişmanlık duyup Allah’tan af dileyen, müslüman.Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Taif: Tavaf eden. Dönen, dolaşan
Tail: Fayda, yarar
Tair: Uçan, uçucu
Takdir: Allah’ın isteği, Allah’ın yazdığı. İnsan için tesbit edilen hayat çizgisi
Taki: Günahtan haramdan kaçınan, dinine bağlı.
Takiyuddin: Dinde muttaki, Allah’tan hakkıyla korkan kişi
Takrin: Beraber bulundurma, yaklaştırma
Takurt: Tay kurt
Talac: Ses, seda, çığlık
Talas: Yelin kaldırdığı toz; kasırga, fırtına
Talaş: Yelin kaldırdığı toz. Fırtına, kasırga
Talat: Yüz, çehre, yüz güzelliği
Talay: Dal gibi ince, ay gibi güzel; çok büyük göl, deniz
Talayer: Dal ve ay gibi yiğit; çok yiğit; deniz eri denizci
Talayhan: Dal gibi kağan
Talaykan: Denizci kanı taşıyan
Talaykut: Kutsal deniz
Talayman: Deniz adamı, denizci
Talaz: Dalga, kasırga, fırtına.bkz. Talas
Talha: Güzellik, cennetle müjdelenen on sahabiden biri
Talih: Şans, talih, kader
Talik: Güleryüzlü
Talip: Arayan, isteyen, alıcı, müşteri
Talu: İyi, güzel, seçilmiş, seçkin
Talut: Bakara suresinde İsrailoğulları hükümdarlığına Allah tarafından tayin edilen ve az bir askerle Calut’un ordularını yok eden komutan
Taluy: Bkz. Talu
Tamay: Dolunay, ay’ın dolgun durumu
Tamer: Bütünüyle yiğit, tam yiğit
Tamerk: Tam güçlü, özerk
Tamerkin: Güçlü, kuvvetli kimse
Tamkut: Çok mutlu, talihli kimse
Tan: Güneş’in doğmasından önceki zaman, şafak
Tanaçan: Sabah alacakaranlık
Tanak: Garip, tuhaf, şaşırtıcı
Tanalp: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanaltan: Al renkli şafak
Tanaltay: Tan altay
Tanay: Şafak kızıllığının ay’ı, şafak vaktinin ay’ı
Tanaydın: Şafak aydınlığı
Tanbay: Tan bay
Tanbek: Aydın bey
Tanberk: Şafak çizgisi, parlayan şimşek
Tanbey: Şafak beyi, şafak vaktinin beyi
Tanbolat: Tan renginde çelik
Tancan: Şafak vakti doğan can
Tandan: Tan vaktinde doğan
Tandoğan: Şafak vakti doğmuş olan
Tandoğdu: Şafak vakti doğmuş olan
Tandoruk: Doruktan yükselen şafak
Taner: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanercan: Şafak gibi güzel ve can yiğit
Tanerk: Şafak gücü; güçlü şafak
Tanfer: Tan vaktinin yan aydınlığı
Tangör: Şafağın doğuşunu gör
Tangüç: Şafak gücü
Tangün: Şafak vaktinin güneş’i
Tangüner: Tan güneş’inin yiğidi
Tanhan: Şafak kağan
Tanıl: Herkesçe bilin, ünlen, tanın
Tanın: Herkesçe adın duyulsun, ünlen
Tanır: Anımsar, bilir. Bilip ayıran, seçen
Tanırcan: Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan
Tanırer: Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan
Tanju: Yücelik, ululuk, çinlilerin türk hakanlarına verdiği unvan, kağan, hakan, hükümdar
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen
Tankoç: Tan koç
Tankut: Uğurlu şafak vakti; şafak uğuru; kutlu şafak
Tankutlu: Uğurlu şafak, kutlu şafak
Tanören: Şafakta çalışan
Tanpınar: Tan pınar
Tansan: Tan gibi aydınlık, temiz adı olan
Tansel: Şafak seli, ışık seli
Tanser: Güne başlama
Tansev: Şafağı seven kimse
Tansever: Şafağı seven kmse
Tansoy: Şafak gibi güzel soydan kimse
Tansu: Şaşkınlık verecek denli güzel şe, olağanüstü şey, insanları hayran eden ve doğaüstü sayılan olay, mucize
Tantürk: Şafak gibi türk
Tanuğur: Şafak vaktinin uğuru
Tanver: Şafak gibi ışık saç, aydınlat
Tanyel: Şafak vaktinin yeli
Tanyer: Şafağın doğduğu yer
Tanyeri: Güneş doğmak üzereyken, ufukta hafifçe aydınlanan yer
Tanyol: Şafak yolu, aydınlık yol
Tanyolaç: Aydınlığa götüren, yol açan
Tanyücel: Şafak vakti yüce ol
Tanyüz: Yüzü şafak gibi güzel, güzel yüzlü
Tanzer: Altın renginde tanyeri
Taran: Tarla, geniş toprak, geniş yer
Tardu: Armağan, hediye
Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası, tüccarlar, han ve komutan ünvanı
Tarhun: Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki
Tarık: Sabah yıldızı, zühre, venüs
Tarkan: Eskiden bey, vezir gibi kullanılmış bir san; saygıdeğer kimse; dağılmış bir durumda olan, karmakarışık, dağınık
Taşan: Coşkulu, taşkın
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse
Taşdemir: Taş ve demir gibi güçlü, sağlıklı
Taşel: Sağlam güçlü el
Taşer: Sağlam güçlü kimse
Taşgan: Pınar, kaynak
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen
Taşkın: Coşmuş, taşmış halde bulunan, akarsuların yatağına sığmayacak biçimde taşması
Taşkınay: Taşmış halde bulunan. Coşkun, aşırı
Taşkıner: Kabına sığmayan yiğit, coşkun yiğit
Taştan: Taş gibi, taştan yapılmış gibi sağlam, taştan yapılmış
Taştekin: Taştan yapılmış ve biricik olan; taş gibi sağlam şehzade
Tatar: Bir Türk kavmi
Tatu: Barış, sulh
Tavgaç: Çekicilik, cazibe
Tavil: Uzun. Çok süren
Tayanç: Arka, dayanılacak şey; kayıran, koruyan
Taybars: Yavru pars
Taybe: Medine-i Münevvere
Taycan: Genç ve güçlü kimse, tay canlı
Tayf: Bileşik bir ışık demetinin bir pirizmadan geçtikten sonra ayrıldığı basit renklerden oluşmuş görüntü
Tayfun: Genellikle okyanuslarda görülen şiddetli fırtına
Tayfur: Küçük bir kuş türü
Taygan: Eşi benzeri olmayan, eşsiz, biricik
Taygar: Uçan uçucu. Gaza dönüşen
Taygun: Çocuk genç
Tayguner: Genç yiğit
Tayı: Bir işi kendi isteğiyle yapan
Taykara: Esmer, kara yağız çocuk
Taykoç: Tay koç
Taykut: Genç ve kutlu, uğurlu
Taylak: Yeni doğmuş at yavrusu. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. Deve yavrusu.
Taylan: İnce, kibar, boylu poslu
Tayman: Genç
Taymaz: Düşmeyen, kaymayan, dengeli kimse
Taytimur: Genç demir
Tayuk: İnce, kibar genç
Tayyar: Uçucu, uçan
Tayyip: İyi, hoş, güzel, helal çok temiz
Tazim: Ululama, büyük sayma. Saygı gösterme, ikram etme
Tebar: Soy
Teber: Küçük balta. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta. Meşin kesmek için kullanılan araç
Teberhun: Kızıl söğüt, tarhun
Tecen: Mağrur, gururlu
Tecik: Tutumlu, idareli tasarruflu
Tecimen: Ticaret adamı, tüccar
Tecimer: Tüccar
Tecmil: Süs, tezyin
Tedü: Bilge, zeki, anlayışlı kimse.
Tefhim: Anlatma, bildirme
Tehemten: İri yan, boylu boslu yiğit. Eski İran kahramanı Zaloğlu Rüstem’in lakabı
Tekalp: Biricik yiğit, tek yiğit
Tekant: Biricik yemin, tek yemin
Tekay: Biricik ay
Tekcan: Değerli, eşsiz
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Tekecan: Mert, sözünde duran. Özü sağlam kimse
Tekin: Bir tane, biricik, bir benzeri daha olmayan; Beyoğlu, yiğit şehzade
Tekinalp: Biricik yiğit; yiğit, şehzade
Tekinay: Biricik ve hayırlı ay
Tekindağ: Uğurlu dağ
Tekinel: Hayırlı el
Tekiner: Biricik yiğit
Tekinsoy: Biricik soydan, biricik soy
Tekiz: Bir tek iz; ikiden azız, biriz
Tekmil: Kemale erdirme. Bitirme, bitirilme, tamamlanma, tamamlama. Tam, eksiksizce, bütün, hep
Tekrim: Ululama, saygı gösterme
Teksen: Sen teksin, eşsizsin anlamında
Teksoy: Biricik soy
Temcit: Sabah ezanından sonra okunan, Allah’ın ululuğunu anlatan dua
Temdih: Çok övme
Temel: Bir şeyin gelişimi için gerekli ilk öğeler, ana, esas, yapının taşıyıcıları
Temim: Nazar boncuğu, nazarlık
Temircan: Demir gibi sağlam kimse
Temirhan: Demir gibi sağlam güçlü hükümdar Timur Han
Temirkut: Demir gibi güçlü ve uğurlu
Temizalp: İyi ahlaklı kimse
Temizcan: İçi temiz olan kimse
Temizel: Dürüst kimse
Temizer: Dürüst kimse
Temizhan: İyi vasıflı lider
Temizkal: Her zaman doğru ve dürüst kal
Temizkan: Temiz soydan gelen
Temizöz: Özü temiz, dürüst olan
Temizsan: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse
Temizsoy: Temiz ve dürüst soydan gelen
Temren: Ok, kargı gibi delici silahların ucundaki sivri demir
Temür: Demir
Tendubay: Yiğit, cesur erkek.
Tengiz: Deniz
Tengizalp: Denizci yiğit
Tenşit: Şenlendirme, keyiflendirme
Tenvir: Aydınlatma, ışıklandırma
Tenzil: İndirme, aşağı düşürme. Azar azar indirme (Kur’an’ın)
Teoman: Hun İmparatoru Mete’nin, yani Oğuz Han’ın babası
Tercan: Genç, delikanlı, kırmızı buğday
Terim: Bilim ve sanat kavramlarından birini anlatan sözcük
Terlan: San renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş
Tesmi: İşittirme, işittirilme, duyurma
Tesmin: Sekizleme, sekize çıkarma
Tesrir: Sevindirme, sevindirilme
Teşci: Yüreklendirme
Teşerru: Şeriata göre davranma
Teşne: Susamış. Çok istekli
Tetiker: Uyanık, çevik, becerikli kimse
Tevfik: Uygun düşme, uyma, başarma, allah’ın yardımına ulaşma
Tevfik: Uydurma, uygun düşürme
Tevil: Durum, biçim. Süs
Teymin: “Uğurlu olsun” demek.
Teymullah: Allah’a hizmet eden, itaat eden
Tezal: Çabuk ol
Tezalp: Çabuk, hızlı yiğit
Tezalp: Aceleci yiğit, tez canlı yiğit
Tezay: Çabuk ol
Tezcan: Acele eden, tezcanlı
Tezcan: Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız
Tezel: Eli çabuk kimse
Tezer: Eli çabuk yiğit, aceleci yiğit
Tezeren: Çabuk yetişen
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı
Tınaz: Ot ya da saman yığını; ekin yığını, yığı
Tibet: Çin’in batısında bağımsız bir bölge
Timuçin: Büyük Moğol İmaparatorluğu’nun kurucusu Cengiz’in asıl adı
Timur: Demir, Türk-Moğol İmparatoru
Timurcan: Demir can
Timurhan: Demir han, sert kağan
Timurkan: Demir kan
Tokay: Dolunay; dere kıyılarındaki sık çalılık
Tokcan: Doymuş kimse
Toker: Gözü gönlü tok yiğit
Toktamış: Yerleşik kimse; altınordu beylerinden
Toktaş: Tok gözlü ve taş gibi
Toktimur: Tok gözlü ve demir gibi; sağlam demir
Tokyay: Tok gözlü ve yay gibi çevik
Tolga: Savaşta askerlerin başlarına giydikleri demirden yapılmış koruyucu başlık
Tolun: Dolgun, dolun, bedir
Tolunay: Dolunay, ay’ın on dördündeki durumu
Tolunbay: Dolgun ve zengin
Toman: Yavuz’a yenilerek mısır’ı türkler’e teslim eden kölemen hükümdarı
Tonguç: İlk çocuk; çocuk
Toprak: Toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik cisimlerden oluşan ve üzerindeki bütün canlılara yaşama ortamı sağlayan madde; kara; ülke, yurt; topraktan yapılmış
Toralp: Eğitilmemiş, toy yiğit
Toraman: Sonradan ortaya çıkan, sonradan türeyen; tombul, iri yapılı
Toros: Anadolu’nun güneyinde, akdeniz boyunca uzanan ünlü sıradağ
Torun: Bir kimseye göre çocuğun çocuğu
Toycan: Deneysiz genç, toy kimse, genç insan
Toygar: Çayır kuşu, tarla kuşu, torgay, turgay
Tufan: Nuh peygamber zamanında yağıp, dünyayı sular altında bırakan güçlü yağmur
Tugay: İki alaydan oluşan askeri birlik
Tuğalp: Tuğlu yiğit, sorguçlu yiğit
Tuğer: Tuğlu yiğit
Tuğlan: Sorguç sahibi ol
Tuğra: Osmanlı İmparatorlarının imza yerine kullandıkları mühür
Tuğrul: Yırtıcı bir kuş. Selçuklu Devleti´nin kurucusu
Tuğtekin: Tuğlu şehzade
Tulga: Eski zamanlarda üstlerine giymek için kulanılan zincir şeklindeki zırh
Tuna: Karaormanlardan doğup Karadeniz’e dökülen, Avrupa’nın Volga’dan sonra en uzun ırmağı
Tunacan: Sevgili tuna, can tuna
Tunadan: Tuna Irmağın’dan; (mecaz olarak) tuna’dan tutulmuş çocuk
Tunaer: Tuna Irmağı’nın yiğit kişisi
Tunca: Meriç Irmağının bir kolu
Tuncal: Al renkli tunç
Tuncalp: Tunç gibi yiğit, tunç yiğit
Tuncay: Tunçtan yapılmış ay; (mecaz olarak) tunç gibi sağlam, ay gibi güzel
Tuncel: Tunçtan yapılmış el
Tuncer: Tunçtan yiğit, tunç gibi sağlam yiğit
Tunç: Bakır, çinko ve kalayın karışımından oluşan, pirince benzeyen koyu kızıl alaşım
Tunçal: Kızıl tunç, al renkli tunç
Tunçaslan: Tunçtan yapılmış aslan; (mecaz olarak) tunç gibi sağlam, aslan gibi güçlü
Tunçbay: Tunç gibi sağlam ve zengin kimse
Tunçbilek: Tunçtan yapılmış bilek; (mecaz olarak) çok güçlü bilek
Tunçok: Tunçtan yapılmış ok
Tunçsoy: Sağlam soy, güçlü soy, tunç gibi soy
Tunçtürk: Tunç gibi türk
Tunga: Alper tunga adlı söylence yiğidinin adından biri; yiğit, güçlü; kaplan türünden yırtıcı bir hayvan
Turaç: Keklik türünden, eti yenen bir av kuşu
Turan: Türklerin orta asya’daki en eski yurtlarına eski iranlıların verdiği ad
Turgay: Tarlalarda yuva yapan, boz renkli, küçük, ötücü bir kuş, bir tür serçe çayırkuşu, tarlakuşu, toyga da denir
Turgut: Oturulacak yer, konut; ünlü türk denizcisi turgut reis’in adı
Turgutalp: Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluş yıllarında İnegöl kalesini alan yiğit kişi
Turhan: Onurlu, soylu kişi; eski türklerde kağanın huzuruna izin almadan girebilen, vergi vermeyen ayrıcalıklı kişi; koruyucu kişi, muhafız
Tutku: Bir şeye karşı duyulan aşırı istek eğilim
Tuyan: Duyumsayan, duyan; semiz, şişman; zengin
Tuygan: Duyumsayan, duygulu, duyan
Tuygun: Duyumsayan, duyan, duygulu; genç, güçlü
Tümay: Ay’ın on dördündeki durumu, dolunay
Tümcan: Herşeyiyle can, bütünüyle can
Tümer: Her şeyiyle yiğit, tüm yiğit
Tümhan: Tam bir kağan gibi olan kimse
Tümkan: Soylu kan, tam kan
Tümtürk: Her şeyiyle türk, tam türk
Tünay: Gece doğan ay, gece ay’ı
Türe: Görenek ve gelenek, töre; hak ve hukuka uygunluk duygusu
Türkaslan: Aslan türk
Türkay: Ay gibi parlak türk
Türkcan: Can türk, sevgili türk
Türkdoğan: Türk doğmuş olan
Türkdoğdu: Türk olarak doğmuş olan
Türkekul: Türk’ün hizmetinde olan
Türker: Yiğit türk. Uçkan delişmen, havai
Türkeş: Uçar sezgi, anlayış, dikkat
Türkmen: Oğuz türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse
Türknoyan: Türk başkomutanı
Türköz: Özü türk olan
Türksan: Sanı türk olan, türk sanlı
Tüzün: Düzenlilik, düzgünlük; doğruluk
Tüzünalp: Düzgün yiğit, doğru yiğit
Tüzüner: Düzgün yiğit, doğru yiğit
Tacal: Üstün ol, baş ol
Tacaver: Padişah, hükümdar
Tacettin: Dinin tacı
Taci: Taçla ilgili
Tacik: İran ve Türkistan’da yaşayan İran asıllı, Farsça konuşan halktan olan kimse
Tacim: Noktalama, noktalatma
Tacir: Ticareti meslek edinmiş olan
Taçkın: Gurur
Tafdil: Birini diğerinden üstün tutma
Taflan: Gülgillerden kışın yaprağını dökmeyen bir bitki
Tafte: Bükülmüş, katlanmış
Taftin: Akıl erdirme, anlama, tefhim
Tağalap: Dağ alp. Dağ gibi güçlü, gösterişli, heybetli yiğit
Tağalp: Dağ gibi yiğit
Tağar: Kapı, çanak, çömlek
Tağman: Dağ gibi iriyarı, gösterişli.
Taha: Kuran’ın 120. Suresi
Tahir: Temiz, pak
Tahrim: Haram kılma, kılınma. Kur’an-ı Kerim’in 66. sûresi.
Tahsin: Güzel bulma, beğenme
Tahsir: Hasret bırakma, bırakılma. Hasret etme, edilme
Tahur: Pek temiz, temizleyici
Tahzir: Yeşil renk verme
Taib: Tevbe eden. Günahlarından dolayı pişmanlık duyup Allah’tan af dileyen, müslüman.Türk dil kuralına göre “b/p” olarak kullanılır
Taif: Tavaf eden. Dönen, dolaşan
Tail: Fayda, yarar
Tair: Uçan, uçucu
Takdir: Allah’ın isteği, Allah’ın yazdığı. İnsan için tesbit edilen hayat çizgisi
Taki: Günahtan haramdan kaçınan, dinine bağlı.
Takiyuddin: Dinde muttaki, Allah’tan hakkıyla korkan kişi
Takrin: Beraber bulundurma, yaklaştırma
Takurt: Tay kurt
Talac: Ses, seda, çığlık
Talas: Yelin kaldırdığı toz; kasırga, fırtına
Talaş: Yelin kaldırdığı toz. Fırtına, kasırga
Talat: Yüz, çehre, yüz güzelliği
Talay: Dal gibi ince, ay gibi güzel; çok büyük göl, deniz
Talayer: Dal ve ay gibi yiğit; çok yiğit; deniz eri denizci
Talayhan: Dal gibi kağan
Talaykan: Denizci kanı taşıyan
Talaykut: Kutsal deniz
Talayman: Deniz adamı, denizci
Talaz: Dalga, kasırga, fırtına.bkz. Talas
Talha: Güzellik, cennetle müjdelenen on sahabiden biri
Talih: Şans, talih, kader
Talik: Güleryüzlü
Talip: Arayan, isteyen, alıcı, müşteri
Talu: İyi, güzel, seçilmiş, seçkin
Talut: Bakara suresinde İsrailoğulları hükümdarlığına Allah tarafından tayin edilen ve az bir askerle Calut’un ordularını yok eden komutan
Taluy: Bkz. Talu
Tamay: Dolunay, ay’ın dolgun durumu
Tamer: Bütünüyle yiğit, tam yiğit
Tamerk: Tam güçlü, özerk
Tamerkin: Güçlü, kuvvetli kimse
Tamkut: Çok mutlu, talihli kimse
Tan: Güneş’in doğmasından önceki zaman, şafak
Tanaçan: Sabah alacakaranlık
Tanak: Garip, tuhaf, şaşırtıcı
Tanalp: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanaltan: Al renkli şafak
Tanaltay: Tan altay
Tanay: Şafak kızıllığının ay’ı, şafak vaktinin ay’ı
Tanaydın: Şafak aydınlığı
Tanbay: Tan bay
Tanbek: Aydın bey
Tanberk: Şafak çizgisi, parlayan şimşek
Tanbey: Şafak beyi, şafak vaktinin beyi
Tanbolat: Tan renginde çelik
Tancan: Şafak vakti doğan can
Tandan: Tan vaktinde doğan
Tandoğan: Şafak vakti doğmuş olan
Tandoğdu: Şafak vakti doğmuş olan
Tandoruk: Doruktan yükselen şafak
Taner: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanercan: Şafak gibi güzel ve can yiğit
Tanerk: Şafak gücü; güçlü şafak
Tanfer: Tan vaktinin yan aydınlığı
Tangör: Şafağın doğuşunu gör
Tangüç: Şafak gücü
Tangün: Şafak vaktinin güneş’i
Tangüner: Tan güneş’inin yiğidi
Tanhan: Şafak kağan
Tanıl: Herkesçe bilin, ünlen, tanın
Tanın: Herkesçe adın duyulsun, ünlen
Tanır: Anımsar, bilir. Bilip ayıran, seçen
Tanırcan: Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan
Tanırer: Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan
Tanju: Yücelik, ululuk, çinlilerin türk hakanlarına verdiği unvan, kağan, hakan, hükümdar
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen
Tankoç: Tan koç
Tankut: Uğurlu şafak vakti; şafak uğuru; kutlu şafak
Tankutlu: Uğurlu şafak, kutlu şafak
Tanören: Şafakta çalışan
Tanpınar: Tan pınar
Tansan: Tan gibi aydınlık, temiz adı olan
Tansel: Şafak seli, ışık seli
Tanser: Güne başlama
Tansev: Şafağı seven kimse
Tansever: Şafağı seven kmse
Tansoy: Şafak gibi güzel soydan kimse
Tansu: Şaşkınlık verecek denli güzel şe, olağanüstü şey, insanları hayran eden ve doğaüstü sayılan olay, mucize
Tantürk: Şafak gibi türk
Tanuğur: Şafak vaktinin uğuru
Tanver: Şafak gibi ışık saç, aydınlat
Tanyel: Şafak vaktinin yeli
Tanyer: Şafağın doğduğu yer
Tanyeri: Güneş doğmak üzereyken, ufukta hafifçe aydınlanan yer
Tanyol: Şafak yolu, aydınlık yol
Tanyolaç: Aydınlığa götüren, yol açan
Tanyücel: Şafak vakti yüce ol
Tanyüz: Yüzü şafak gibi güzel, güzel yüzlü
Tanzer: Altın renginde tanyeri
Taran: Tarla, geniş toprak, geniş yer
Tardu: Armağan, hediye
Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası, tüccarlar, han ve komutan ünvanı
Tarhun: Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki
Tarık: Sabah yıldızı, zühre, venüs
Tarkan: Eskiden bey, vezir gibi kullanılmış bir san; saygıdeğer kimse; dağılmış bir durumda olan, karmakarışık, dağınık
Taşan: Coşkulu, taşkın
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse
Taşdemir: Taş ve demir gibi güçlü, sağlıklı
Taşel: Sağlam güçlü el
Taşer: Sağlam güçlü kimse
Taşgan: Pınar, kaynak
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen
Taşkın: Coşmuş, taşmış halde bulunan, akarsuların yatağına sığmayacak biçimde taşması
Taşkınay: Taşmış halde bulunan. Coşkun, aşırı
Taşkıner: Kabına sığmayan yiğit, coşkun yiğit
Taştan: Taş gibi, taştan yapılmış gibi sağlam, taştan yapılmış
Taştekin: Taştan yapılmış ve biricik olan; taş gibi sağlam şehzade
Tatar: Bir Türk kavmi
Tatu: Barış, sulh
Tavgaç: Çekicilik, cazibe
Tavil: Uzun. Çok süren
Tayanç: Arka, dayanılacak şey; kayıran, koruyan
Taybars: Yavru pars
Taybe: Medine-i Münevvere
Taycan: Genç ve güçlü kimse, tay canlı
Tayf: Bileşik bir ışık demetinin bir pirizmadan geçtikten sonra ayrıldığı basit renklerden oluşmuş görüntü
Tayfun: Genellikle okyanuslarda görülen şiddetli fırtına
Tayfur: Küçük bir kuş türü
Taygan: Eşi benzeri olmayan, eşsiz, biricik
Taygar: Uçan uçucu. Gaza dönüşen
Taygun: Çocuk genç
Tayguner: Genç yiğit
Tayı: Bir işi kendi isteğiyle yapan
Taykara: Esmer, kara yağız çocuk
Taykoç: Tay koç
Taykut: Genç ve kutlu, uğurlu
Taylak: Yeni doğmuş at yavrusu. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. Deve yavrusu.
Taylan: İnce, kibar, boylu poslu
Tayman: Genç
Taymaz: Düşmeyen, kaymayan, dengeli kimse
Taytimur: Genç demir
Tayuk: İnce, kibar genç
Tayyar: Uçucu, uçan
Tayyip: İyi, hoş, güzel, helal çok temiz
Tazim: Ululama, büyük sayma. Saygı gösterme, ikram etme
Tebar: Soy
Teber: Küçük balta. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta. Meşin kesmek için kullanılan araç
Teberhun: Kızıl söğüt, tarhun
Tecen: Mağrur, gururlu
Tecik: Tutumlu, idareli tasarruflu
Tecimen: Ticaret adamı, tüccar
Tecimer: Tüccar
Tecmil: Süs, tezyin
Tedü: Bilge, zeki, anlayışlı kimse.
Tefhim: Anlatma, bildirme
Tehemten: İri yan, boylu boslu yiğit. Eski İran kahramanı Zaloğlu Rüstem’in lakabı
Tekalp: Biricik yiğit, tek yiğit
Tekant: Biricik yemin, tek yemin
Tekay: Biricik ay
Tekcan: Değerli, eşsiz
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Tekecan: Mert, sözünde duran. Özü sağlam kimse
Tekin: Bir tane, biricik, bir benzeri daha olmayan; Beyoğlu, yiğit şehzade
Tekinalp: Biricik yiğit; yiğit, şehzade
Tekinay: Biricik ve hayırlı ay
Tekindağ: Uğurlu dağ
Tekinel: Hayırlı el
Tekiner: Biricik yiğit
Tekinsoy: Biricik soydan, biricik soy
Tekiz: Bir tek iz; ikiden azız, biriz
Tekmil: Kemale erdirme. Bitirme, bitirilme, tamamlanma, tamamlama. Tam, eksiksizce, bütün, hep
Tekrim: Ululama, saygı gösterme
Teksen: Sen teksin, eşsizsin anlamında
Teksoy: Biricik soy
Temcit: Sabah ezanından sonra okunan, Allah’ın ululuğunu anlatan dua
Temdih: Çok övme
Temel: Bir şeyin gelişimi için gerekli ilk öğeler, ana, esas, yapının taşıyıcıları
Temim: Nazar boncuğu, nazarlık
Temircan: Demir gibi sağlam kimse
Temirhan: Demir gibi sağlam güçlü hükümdar Timur Han
Temirkut: Demir gibi güçlü ve uğurlu
Temizalp: İyi ahlaklı kimse
Temizcan: İçi temiz olan kimse
Temizel: Dürüst kimse
Temizer: Dürüst kimse
Temizhan: İyi vasıflı lider
Temizkal: Her zaman doğru ve dürüst kal
Temizkan: Temiz soydan gelen
Temizöz: Özü temiz, dürüst olan
Temizsan: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse
Temizsoy: Temiz ve dürüst soydan gelen
Temren: Ok, kargı gibi delici silahların ucundaki sivri demir
Temür: Demir
Tendubay: Yiğit, cesur erkek.
Tengiz: Deniz
Tengizalp: Denizci yiğit
Tenşit: Şenlendirme, keyiflendirme
Tenvir: Aydınlatma, ışıklandırma
Tenzil: İndirme, aşağı düşürme. Azar azar indirme (Kur’an’ın)
Teoman: Hun İmparatoru Mete’nin, yani Oğuz Han’ın babası
Tercan: Genç, delikanlı, kırmızı buğday
Terim: Bilim ve sanat kavramlarından birini anlatan sözcük
Terlan: San renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş
Tesmi: İşittirme, işittirilme, duyurma
Tesmin: Sekizleme, sekize çıkarma
Tesrir: Sevindirme, sevindirilme
Teşci: Yüreklendirme
Teşerru: Şeriata göre davranma
Teşne: Susamış. Çok istekli
Tetiker: Uyanık, çevik, becerikli kimse
Tevfik: Uygun düşme, uyma, başarma, allah’ın yardımına ulaşma
Tevfik: Uydurma, uygun düşürme
Tevil: Durum, biçim. Süs
Teymin: “Uğurlu olsun” demek.
Teymullah: Allah’a hizmet eden, itaat eden
Tezal: Çabuk ol
Tezalp: Çabuk, hızlı yiğit
Tezalp: Aceleci yiğit, tez canlı yiğit
Tezay: Çabuk ol
Tezcan: Acele eden, tezcanlı
Tezcan: Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız
Tezel: Eli çabuk kimse
Tezer: Eli çabuk yiğit, aceleci yiğit
Tezeren: Çabuk yetişen
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı
Tınaz: Ot ya da saman yığını; ekin yığını, yığı
Tibet: Çin’in batısında bağımsız bir bölge
Timuçin: Büyük Moğol İmaparatorluğu’nun kurucusu Cengiz’in asıl adı
Timur: Demir, Türk-Moğol İmparatoru
Timurcan: Demir can
Timurhan: Demir han, sert kağan
Timurkan: Demir kan
Tokay: Dolunay; dere kıyılarındaki sık çalılık
Tokcan: Doymuş kimse
Toker: Gözü gönlü tok yiğit
Toktamış: Yerleşik kimse; altınordu beylerinden
Toktaş: Tok gözlü ve taş gibi
Toktimur: Tok gözlü ve demir gibi; sağlam demir
Tokyay: Tok gözlü ve yay gibi çevik
Tolga: Savaşta askerlerin başlarına giydikleri demirden yapılmış koruyucu başlık
Tolun: Dolgun, dolun, bedir
Tolunay: Dolunay, ay’ın on dördündeki durumu
Tolunbay: Dolgun ve zengin
Toman: Yavuz’a yenilerek mısır’ı türkler’e teslim eden kölemen hükümdarı
Tonguç: İlk çocuk; çocuk
Toprak: Toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik cisimlerden oluşan ve üzerindeki bütün canlılara yaşama ortamı sağlayan madde; kara; ülke, yurt; topraktan yapılmış
Toralp: Eğitilmemiş, toy yiğit
Toraman: Sonradan ortaya çıkan, sonradan türeyen; tombul, iri yapılı
Toros: Anadolu’nun güneyinde, akdeniz boyunca uzanan ünlü sıradağ
Torun: Bir kimseye göre çocuğun çocuğu
Toycan: Deneysiz genç, toy kimse, genç insan
Toygar: Çayır kuşu, tarla kuşu, torgay, turgay
Tufan: Nuh peygamber zamanında yağıp, dünyayı sular altında bırakan güçlü yağmur
Tugay: İki alaydan oluşan askeri birlik
Tuğalp: Tuğlu yiğit, sorguçlu yiğit
Tuğer: Tuğlu yiğit
Tuğlan: Sorguç sahibi ol
Tuğra: Osmanlı İmparatorlarının imza yerine kullandıkları mühür
Tuğrul: Yırtıcı bir kuş. Selçuklu Devleti´nin kurucusu
Tuğtekin: Tuğlu şehzade
Tulga: Eski zamanlarda üstlerine giymek için kulanılan zincir şeklindeki zırh
Tuna: Karaormanlardan doğup Karadeniz’e dökülen, Avrupa’nın Volga’dan sonra en uzun ırmağı
Tunacan: Sevgili tuna, can tuna
Tunadan: Tuna Irmağın’dan; (mecaz olarak) tuna’dan tutulmuş çocuk
Tunaer: Tuna Irmağı’nın yiğit kişisi
Tunca: Meriç Irmağının bir kolu
Tuncal: Al renkli tunç
Tuncalp: Tunç gibi yiğit, tunç yiğit
Tuncay: Tunçtan yapılmış ay; (mecaz olarak) tunç gibi sağlam, ay gibi güzel
Tuncel: Tunçtan yapılmış el
Tuncer: Tunçtan yiğit, tunç gibi sağlam yiğit
Tunç: Bakır, çinko ve kalayın karışımından oluşan, pirince benzeyen koyu kızıl alaşım
Tunçal: Kızıl tunç, al renkli tunç
Tunçaslan: Tunçtan yapılmış aslan; (mecaz olarak) tunç gibi sağlam, aslan gibi güçlü
Tunçbay: Tunç gibi sağlam ve zengin kimse
Tunçbilek: Tunçtan yapılmış bilek; (mecaz olarak) çok güçlü bilek
Tunçok: Tunçtan yapılmış ok
Tunçsoy: Sağlam soy, güçlü soy, tunç gibi soy
Tunçtürk: Tunç gibi türk
Tunga: Alper tunga adlı söylence yiğidinin adından biri; yiğit, güçlü; kaplan türünden yırtıcı bir hayvan
Turaç: Keklik türünden, eti yenen bir av kuşu
Turan: Türklerin orta asya’daki en eski yurtlarına eski iranlıların verdiği ad
Turgay: Tarlalarda yuva yapan, boz renkli, küçük, ötücü bir kuş, bir tür serçe çayırkuşu, tarlakuşu, toyga da denir
Turgut: Oturulacak yer, konut; ünlü türk denizcisi turgut reis’in adı
Turgutalp: Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluş yıllarında İnegöl kalesini alan yiğit kişi
Turhan: Onurlu, soylu kişi; eski türklerde kağanın huzuruna izin almadan girebilen, vergi vermeyen ayrıcalıklı kişi; koruyucu kişi, muhafız
Tutku: Bir şeye karşı duyulan aşırı istek eğilim
Tuyan: Duyumsayan, duyan; semiz, şişman; zengin
Tuygan: Duyumsayan, duygulu, duyan
Tuygun: Duyumsayan, duyan, duygulu; genç, güçlü
Tümay: Ay’ın on dördündeki durumu, dolunay
Tümcan: Herşeyiyle can, bütünüyle can
Tümer: Her şeyiyle yiğit, tüm yiğit
Tümhan: Tam bir kağan gibi olan kimse
Tümkan: Soylu kan, tam kan
Tümtürk: Her şeyiyle türk, tam türk
Tünay: Gece doğan ay, gece ay’ı
Türe: Görenek ve gelenek, töre; hak ve hukuka uygunluk duygusu
Türkaslan: Aslan türk
Türkay: Ay gibi parlak türk
Türkcan: Can türk, sevgili türk
Türkdoğan: Türk doğmuş olan
Türkdoğdu: Türk olarak doğmuş olan
Türkekul: Türk’ün hizmetinde olan
Türker: Yiğit türk. Uçkan delişmen, havai
Türkeş: Uçar sezgi, anlayış, dikkat
Türkmen: Oğuz türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse
Türknoyan: Türk başkomutanı
Türköz: Özü türk olan
Türksan: Sanı türk olan, türk sanlı
Tüzün: Düzenlilik, düzgünlük; doğruluk
Tüzünalp: Düzgün yiğit, doğru yiğit
Tüzüner: Düzgün yiğit, doğru yiğit
