Y ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri
En güzel, modern erkek bebek isimlerini inceleyip bebeğiniz için en uygun ismi seçebilir, bebek isimlerinin anlamlarını öğrenebilir, ikili bebek isimleri arıyorsanız önerdiğimiz ve popüler ikili bebek isimlerine göz atabilirsiniz.
Y
Y
Yadigar: Bir kimseyi ya da bir olayı anımsatan kimse. Bırakılan anı.
Yafes: Nuh Peygamber’in üçüncü oğlu, Türklerin atası
Yağan: Yağmur, kar, yağış
Yağın: Yağmur, yiğit
Yağınalp: Yağmur
Yağız: Koyu buğday rengi, esmer
Yağızalp: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızbay: Esmer kimse
Yağızer: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızhan: Esmer hükümdar
Yağızkan: Asil, soylu kan
Yağızkurt: Esmer, güçlü, kuvvetli kimse
Yağıztekin: Esmer ve biricik; yağız şehzade
Yağmur: Havadaki su buharının yükseklerde soğuyarak yoğunlaşması sonucu yere düşen su damlacıkları; Oğuz Beylerinden biri
Yağmurca: Bir tür geyik. Dağ keçisi
Yahşi: İyi, güzel, çok güzel
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse
Yahşihan: Genç, güzel hükümdar
Yahya: Zekeriya’nın oğlu olan peygamber, “Allah lütufkardır” anlamında
Yaktın: Kabak. Kavun, karpuz, hıyar gibi toprakta uzanıp, yetişen bitki
Yakup: HZ. Yusuf’un babası, erkek keklik, ibranice’de takip eden, izleyen anlamında
Yakut: Parlak, kırmızı değerli taş, Sibirya’nın kuzeyinde yaşayan bir Türk kavmi
Yakzan: Uyanık, gözü açık
Yalap: Parıltı
Yalavac: Peygamber, elçi
Yalaz: Alev, bayrak
Yalaza: Alev
Yalazabey: Ateş gibi
Yalazalp: Alev gibi parlak yiğit
Yalazan: Berk, şimşek
Yalazay: Yalımlı ay, parıldayan ay, alevli ay
Yalçın: Sarp, düz, kaygan, parlak
Yalçıner: Sarp yiğit, dik yiğit
Yalçınkaya: Çıkılması güç kaya, dik kaya, büyük, dik ve kaygan kaya
Yalçuk: Parlayan, ay; evren; elçi
Yaldırak: Ak, parlak, ışıltılı
Yale: Sığır boynuzu
Yalgın: Ilgım, serap; aşı kalemi almaya ve aşılamaya elverişli ağaç, çiçek
Yalım: Ateşin dili, alaz, yalaz, yalaza, alev
Yalın: Çıplak; içine başka şey katılmamış, sade; gösterişsiz, süssüz
Yalınalp: Katışıksız yiğit, sade yiğit
Yalınay: Ayın en güzel, sade görünümü
Yalınç: İçine başka bir şey karıştırılmamış, tek bir şeyden oluşan
Yalkı: Yalın, tek
Yalkın: Yalnız, tek, tek başına; ince, zayıf
Yalman: Düz, çıplak ve yassı taş; mızrak ucu; dik, sarp, yalçın
Yaltır: Parlak, parlayan
Yaltırak: Işık, parıltı
Yaltıray: Parlak ve parıldayan; parlak ışık saçan ay
Yalvaç: Tanrı’nın habercisi, tanrı elçisi
Yamaç: Dağın eğik yüzeyi, eğik yanı, bayır; karşı
Yaman: Kötü, korkulan, cesur, güçlü
Yamaner: İşbilir yiğit, becerikli yiğit
Yamanöz: Becerikli kimse, işbilir kimse, yaman kimse
Yanaç: Yön, taraf
Yanal: Yanda olan, yana düşen
Yanar: Parlayan, parıldayan
Yanıker: Aşık, vurgun kimse
Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses
Yarıdil: Gönül arkadaşı, sevgili
Yarkaya: Sarp, uçurumlu kaya
Yarkın: Güneş ışığı, güneş aydınlığı; şimşek
Yarlık: Buyruk, ferman. Yasa, kanun
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı
Yasa: Varlığım surdur
Yasan: Tertip, düzen
Yasavul: Koruyucu muhafız
Yaser: Bolluk, varlık
Yasin: Kuran’ın 36. Suresi
Yasir: Sol tarafa giden
Yasun: Tarz, üslup, töre. Doğa, tabiat.
Yaşar: Yaşamını sürdürür, hiç ölmez, yaşayıp gider
Yaşık: Işık, parıltı, parlaklık
Yaşıl: Erkek ördek
Yaşın: Işık, yıldırım, şimşek
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse
Yatuk: Kanun, santur vb. sazların genel adı
Yaver: Yardımcı
Yaveş: Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin
Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz
Yavuzalp: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzay: Ayın en güzel hali
Yavuzcan: Güçlü, cesur kişiliği olan
Yavuzer: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzhan: Güçlü, cesur hükümdar
Yaygır: Gökkuşağı
Yazel: Yaz El Kelimelerinden türemiş isim
Yazgan: Yazar, yazıcı
Yazganalp: Yazar, yazıcı
Yazgı: Kader, alın yazısı
Yazır: Oğuzların, Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı
Yediger: Büyük ayı takım yıldızı
Yefa: Yüksek yer
Yegan: Tekler, birler
Yeğin: Zorlu, katı, şiddetli, baskın, üstün, yiğit, güçlü, çalışkan, bereketli, bol, iyiliği seven
Yeğiner: Zorlu, katı, şiddetli, baskın, üstün, yiğit, güçlü, çalışkan, bereketli, bol, iyiliği seven
Yeğrek: İyilik sever
Yehud: Yahudi, HZ. Ya’kub’un oğlu Yahuda soyundan gelenler, İsrailoğulları
Yehuda: HZ. Ya’kub’un on iki oğlunun en büyüğü
Yeksan: Her zaman, bir düzeyde
Yekser: Tek başına, bir baştan bir başa aniden
Yekta: Tek, eşsiz
Yelal: Rüzgar, yel, esinti
Yeldan: Hızlı, süratli
Yelen: Arzu, istek
Yeler: Rüzgar gibi yiğit
Yelesen: Yel gibi hızlı, çabuk
Yelit: İhlas suresinde geçmektedir
Yelmen: Aceleci, hızlı davranan, canı tez kimse
Yeltekin: Rüzgar gibi ve tek olan; yel gibi şehzade
Yemliha: İnanışa göre mağra ehli olarak bilinen yedi uyurlardan birisi
Yenal: Yenerek al
Yenay: Yeni ay, hilal-i ayça
Yenbu: Pınar, çeşme, kaynak
Yener: Oyun, yarış, savaş gibi şeylerde karşısındakine üstün gelir
Yengi: Üstün gelme, yenme, utku, zafer
Yenisey: Orta asya’nın en büyük ırmaklarından birinin adı
Yenisu: Yeni akan su
Yerel: Belirli bir yer ile ilgili olan, örf
Yergin: Hüzünlü, tasalı, kaygılı
Yerhum: Erkek kartal
Yersel: Yere ait, yerle ilgili
Yertan: Güneşin ilk ışıklan
Yesar: Varlık, zenginlik
Yesari: Zenginlikle ilgili
Yeten: Yetişen, ulaşan. Olgun, olgunlaşan
Yetener: Olgun erkek
Yeter: (Artık çocuk istemeyenler son çocuklarına verirler) yeterli, yetişir
Yetik: Yetişmiş, erişmiş, büyümüş, bilgili, olgun
Yetiş: Amacına ulaş, isteğine kavuş
Yetişen: Ulaşan, kavuşan
Yetkin: Yetişkin, olgunlaşmış, erişmiş
Yetkiner: Yetişkin yiğit, olgunlaşmış yiğit, olgun yiğit
Yezdanşer: Allahın arslanı, savaşçı kral
Yezid: Emevi halifesi Muaviye’nin 3. oğlu
Yıbar: Misk, amber, güzel koku
Yıldır: Parlak, parlayan, ışıklı ışık
Yıldıralp: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan
Yıldıray: Parıldayan ay, ışık saçan ay
Yıldırım: Büyük bir ışıkla gürültü çıkararak hava ile yer arasında olan elektrik boşalması, şimşek; Osmanlı İmparatoru Yıldırım Beyazıt’ın adından
Yıldızhan: Yıldızların hakanı
Yılhan: Yıl han
Yılkan: Yıl kan
Yılmaz: Hiçbir şeyden korkup çekinmez
Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam
Yiğitalp: Yiğitler yiğidi, erler eri
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz kahraman
Yiğiter: Güçlü ve yürekli erkek
Yiğithan: Yiğit, cesur hakan
Yiğitkan: Güçlü, cesur soydan gelen
Yoğun: Oylumuna oranla ağırlığı çok olan
Yolaç: Gidilecek bir çığır yarat
Yoldaş: Arkadaş, aynı yolun yolcusu olan
Yordam: Rehber, kılavuz, beceri, anlayış, davranış, kural, yöntem
Yoruç: Komutan, kumandan
Yönal: Belli bir yana doğru dön
Yöner: Yönünü, cepheni al
Yöntem: Bir işte tutulacak yol, ereğe ulaşmak için tutulacak özenli yol
Yörük: Hayvancılıkla geçinen göçebe bir Türkmen oymağı ve bu oymaktan olan kimse
Yula: Meşale, kandil
Yuluğ: Mutlu, mesut
Yumlu: Uğurlu, kutlu
Yunus: Memeli bir hayvan, bir peygamber
Yura: Dağ sırtı
Yurdaer: Yurda er olan kimse, yurdun yiğidi
Yurdahan: Yurda kağan olan kimse
Yurdakul: Yurda hizmet eden, yurda kul olan kimse
Yurdaşen: Yurdu şenlendiren, yurda şenlik olan
Yurday: Yurdun ay’ı yurda ay olan kimse
Yurtcan: Yurda canlılık veren
Yurtseven: Ülkesini, yurdunu sever
Yusuf: Yakup peygamberin oğlu
Yuşa: Tarihlerde, Peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nün
Yüce: Yüksek, büyük, erişilmez, ulu
Yücealp: Büyük yiğit, erişilmez yiğit, ulu yiğit
Yücel: Yüksel, yücel duruma gel
Yücelay: Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle
Yücelen: Yükselen, ulaşılmazlaşan, ululaşan, yüceleşen
Yücesan: Erişilmezleşmiş ad, ulu ad
Yücesoy: Erişilmezleşmiş soy, ulu soy
Yücetekin: Ulu ve biricik; ulu şehzade
Yüksel: Yükseklere ulaş, basarı kazan. Zafer amaca ulaşma, başarı
Yümin: Uğur, mutluluk
Yümni: Her işi sağ eli ile yapan, uğurlu
Yürük: Çabuk ve hızlı yürüyen
Yüzüak: Dürüst, namuslu, doğru, suçsuz kimse
Yafes: Nuh Peygamber’in üçüncü oğlu, Türklerin atası
Yağan: Yağmur, kar, yağış
Yağın: Yağmur, yiğit
Yağınalp: Yağmur
Yağız: Koyu buğday rengi, esmer
Yağızalp: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızbay: Esmer kimse
Yağızer: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızhan: Esmer hükümdar
Yağızkan: Asil, soylu kan
Yağızkurt: Esmer, güçlü, kuvvetli kimse
Yağıztekin: Esmer ve biricik; yağız şehzade
Yağmur: Havadaki su buharının yükseklerde soğuyarak yoğunlaşması sonucu yere düşen su damlacıkları; Oğuz Beylerinden biri
Yağmurca: Bir tür geyik. Dağ keçisi
Yahşi: İyi, güzel, çok güzel
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse
Yahşihan: Genç, güzel hükümdar
Yahya: Zekeriya’nın oğlu olan peygamber, “Allah lütufkardır” anlamında
Yaktın: Kabak. Kavun, karpuz, hıyar gibi toprakta uzanıp, yetişen bitki
Yakup: HZ. Yusuf’un babası, erkek keklik, ibranice’de takip eden, izleyen anlamında
Yakut: Parlak, kırmızı değerli taş, Sibirya’nın kuzeyinde yaşayan bir Türk kavmi
Yakzan: Uyanık, gözü açık
Yalap: Parıltı
Yalavac: Peygamber, elçi
Yalaz: Alev, bayrak
Yalaza: Alev
Yalazabey: Ateş gibi
Yalazalp: Alev gibi parlak yiğit
Yalazan: Berk, şimşek
Yalazay: Yalımlı ay, parıldayan ay, alevli ay
Yalçın: Sarp, düz, kaygan, parlak
Yalçıner: Sarp yiğit, dik yiğit
Yalçınkaya: Çıkılması güç kaya, dik kaya, büyük, dik ve kaygan kaya
Yalçuk: Parlayan, ay; evren; elçi
Yaldırak: Ak, parlak, ışıltılı
Yale: Sığır boynuzu
Yalgın: Ilgım, serap; aşı kalemi almaya ve aşılamaya elverişli ağaç, çiçek
Yalım: Ateşin dili, alaz, yalaz, yalaza, alev
Yalın: Çıplak; içine başka şey katılmamış, sade; gösterişsiz, süssüz
Yalınalp: Katışıksız yiğit, sade yiğit
Yalınay: Ayın en güzel, sade görünümü
Yalınç: İçine başka bir şey karıştırılmamış, tek bir şeyden oluşan
Yalkı: Yalın, tek
Yalkın: Yalnız, tek, tek başına; ince, zayıf
Yalman: Düz, çıplak ve yassı taş; mızrak ucu; dik, sarp, yalçın
Yaltır: Parlak, parlayan
Yaltırak: Işık, parıltı
Yaltıray: Parlak ve parıldayan; parlak ışık saçan ay
Yalvaç: Tanrı’nın habercisi, tanrı elçisi
Yamaç: Dağın eğik yüzeyi, eğik yanı, bayır; karşı
Yaman: Kötü, korkulan, cesur, güçlü
Yamaner: İşbilir yiğit, becerikli yiğit
Yamanöz: Becerikli kimse, işbilir kimse, yaman kimse
Yanaç: Yön, taraf
Yanal: Yanda olan, yana düşen
Yanar: Parlayan, parıldayan
Yanıker: Aşık, vurgun kimse
Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses
Yarıdil: Gönül arkadaşı, sevgili
Yarkaya: Sarp, uçurumlu kaya
Yarkın: Güneş ışığı, güneş aydınlığı; şimşek
Yarlık: Buyruk, ferman. Yasa, kanun
Yaruk: Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı
Yasa: Varlığım surdur
Yasan: Tertip, düzen
Yasavul: Koruyucu muhafız
Yaser: Bolluk, varlık
Yasin: Kuran’ın 36. Suresi
Yasir: Sol tarafa giden
Yasun: Tarz, üslup, töre. Doğa, tabiat.
Yaşar: Yaşamını sürdürür, hiç ölmez, yaşayıp gider
Yaşık: Işık, parıltı, parlaklık
Yaşıl: Erkek ördek
Yaşın: Işık, yıldırım, şimşek
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse
Yatuk: Kanun, santur vb. sazların genel adı
Yaver: Yardımcı
Yaveş: Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin
Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz
Yavuzalp: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzay: Ayın en güzel hali
Yavuzcan: Güçlü, cesur kişiliği olan
Yavuzer: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzhan: Güçlü, cesur hükümdar
Yaygır: Gökkuşağı
Yazel: Yaz El Kelimelerinden türemiş isim
Yazgan: Yazar, yazıcı
Yazganalp: Yazar, yazıcı
Yazgı: Kader, alın yazısı
Yazır: Oğuzların, Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı
Yediger: Büyük ayı takım yıldızı
Yefa: Yüksek yer
Yegan: Tekler, birler
Yeğin: Zorlu, katı, şiddetli, baskın, üstün, yiğit, güçlü, çalışkan, bereketli, bol, iyiliği seven
Yeğiner: Zorlu, katı, şiddetli, baskın, üstün, yiğit, güçlü, çalışkan, bereketli, bol, iyiliği seven
Yeğrek: İyilik sever
Yehud: Yahudi, HZ. Ya’kub’un oğlu Yahuda soyundan gelenler, İsrailoğulları
Yehuda: HZ. Ya’kub’un on iki oğlunun en büyüğü
Yeksan: Her zaman, bir düzeyde
Yekser: Tek başına, bir baştan bir başa aniden
Yekta: Tek, eşsiz
Yelal: Rüzgar, yel, esinti
Yeldan: Hızlı, süratli
Yelen: Arzu, istek
Yeler: Rüzgar gibi yiğit
Yelesen: Yel gibi hızlı, çabuk
Yelit: İhlas suresinde geçmektedir
Yelmen: Aceleci, hızlı davranan, canı tez kimse
Yeltekin: Rüzgar gibi ve tek olan; yel gibi şehzade
Yemliha: İnanışa göre mağra ehli olarak bilinen yedi uyurlardan birisi
Yenal: Yenerek al
Yenay: Yeni ay, hilal-i ayça
Yenbu: Pınar, çeşme, kaynak
Yener: Oyun, yarış, savaş gibi şeylerde karşısındakine üstün gelir
Yengi: Üstün gelme, yenme, utku, zafer
Yenisey: Orta asya’nın en büyük ırmaklarından birinin adı
Yenisu: Yeni akan su
Yerel: Belirli bir yer ile ilgili olan, örf
Yergin: Hüzünlü, tasalı, kaygılı
Yerhum: Erkek kartal
Yersel: Yere ait, yerle ilgili
Yertan: Güneşin ilk ışıklan
Yesar: Varlık, zenginlik
Yesari: Zenginlikle ilgili
Yeten: Yetişen, ulaşan. Olgun, olgunlaşan
Yetener: Olgun erkek
Yeter: (Artık çocuk istemeyenler son çocuklarına verirler) yeterli, yetişir
Yetik: Yetişmiş, erişmiş, büyümüş, bilgili, olgun
Yetiş: Amacına ulaş, isteğine kavuş
Yetişen: Ulaşan, kavuşan
Yetkin: Yetişkin, olgunlaşmış, erişmiş
Yetkiner: Yetişkin yiğit, olgunlaşmış yiğit, olgun yiğit
Yezdanşer: Allahın arslanı, savaşçı kral
Yezid: Emevi halifesi Muaviye’nin 3. oğlu
Yıbar: Misk, amber, güzel koku
Yıldır: Parlak, parlayan, ışıklı ışık
Yıldıralp: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan
Yıldıray: Parıldayan ay, ışık saçan ay
Yıldırım: Büyük bir ışıkla gürültü çıkararak hava ile yer arasında olan elektrik boşalması, şimşek; Osmanlı İmparatoru Yıldırım Beyazıt’ın adından
Yıldızhan: Yıldızların hakanı
Yılhan: Yıl han
Yılkan: Yıl kan
Yılmaz: Hiçbir şeyden korkup çekinmez
Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam
Yiğitalp: Yiğitler yiğidi, erler eri
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz kahraman
Yiğiter: Güçlü ve yürekli erkek
Yiğithan: Yiğit, cesur hakan
Yiğitkan: Güçlü, cesur soydan gelen
Yoğun: Oylumuna oranla ağırlığı çok olan
Yolaç: Gidilecek bir çığır yarat
Yoldaş: Arkadaş, aynı yolun yolcusu olan
Yordam: Rehber, kılavuz, beceri, anlayış, davranış, kural, yöntem
Yoruç: Komutan, kumandan
Yönal: Belli bir yana doğru dön
Yöner: Yönünü, cepheni al
Yöntem: Bir işte tutulacak yol, ereğe ulaşmak için tutulacak özenli yol
Yörük: Hayvancılıkla geçinen göçebe bir Türkmen oymağı ve bu oymaktan olan kimse
Yula: Meşale, kandil
Yuluğ: Mutlu, mesut
Yumlu: Uğurlu, kutlu
Yunus: Memeli bir hayvan, bir peygamber
Yura: Dağ sırtı
Yurdaer: Yurda er olan kimse, yurdun yiğidi
Yurdahan: Yurda kağan olan kimse
Yurdakul: Yurda hizmet eden, yurda kul olan kimse
Yurdaşen: Yurdu şenlendiren, yurda şenlik olan
Yurday: Yurdun ay’ı yurda ay olan kimse
Yurtcan: Yurda canlılık veren
Yurtseven: Ülkesini, yurdunu sever
Yusuf: Yakup peygamberin oğlu
Yuşa: Tarihlerde, Peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nün
Yüce: Yüksek, büyük, erişilmez, ulu
Yücealp: Büyük yiğit, erişilmez yiğit, ulu yiğit
Yücel: Yüksel, yücel duruma gel
Yücelay: Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle
Yücelen: Yükselen, ulaşılmazlaşan, ululaşan, yüceleşen
Yücesan: Erişilmezleşmiş ad, ulu ad
Yücesoy: Erişilmezleşmiş soy, ulu soy
Yücetekin: Ulu ve biricik; ulu şehzade
Yüksel: Yükseklere ulaş, basarı kazan. Zafer amaca ulaşma, başarı
Yümin: Uğur, mutluluk
Yümni: Her işi sağ eli ile yapan, uğurlu
Yürük: Çabuk ve hızlı yürüyen
Yüzüak: Dürüst, namuslu, doğru, suçsuz kimse
